Plamistość liści wiśni jest powodowana przez grzyb Blumeriella jaapii. Choroba ta ogranicza kwitnienie i osłabia drzewo. Wiśniowa plamistość liści często powoduje defoliację drzewa do połowy lata. Powtarzająca się defoliacja sprawia, że drzewo jest bardziej podatne na uszkodzenia zimowe i może w końcu je zabić.

Symptomy

Wczesnym latem na liściach pojawiają się małe fioletowe lub brązowe plamy o wyraźnych granicach. Liście żółkną i opadają. W lipcu centra zainfekowanych plam często wypadają, dając wygląd dziury po strzale.

Przyczyna

Grzybek zimuje na opadłych liściach. Wiosną po wilgotnej pogodzie tworzą się zarodniki, które wiatr roznosi, aby zainfekować liście. Gdy temperatury są korzystne (16°C do 24°C), infekcja wymaga okres mokry tylko przez kilka godzin. Liście są podatne, gdy są całkowicie rozłożone - zwykle ma to miejsce w pobliżu opadania płatków. Pierwsze infekcje liści tworzą plamy, a w plamach wytwarzane są kolejne zarodniki. Te zarodniki są rozpryskiwane przez deszcz na inne liście i zaraża je. Wtórne rozprzestrzenianie się i infekcja przez zarodniki trwa wielokrotnie, przy każdej wilgotnej, ciepłej pogodzie, aż do opadnięcia liści jesienią.

Cykl życia

Wiśniowa plamistość liści jest wywoływana przez grzyby askorbinowe Blumeriella jaapii (dawniej znany jako Coccomyces hiemalis) anamorf Phloeosporella padi (Lib.) Arx. Ten grzyb zimuje w martwych liściach na ziemi jako główną formę przetrwania. Wiosną na tych liściach rozwijają się apotecja. W tych owocnikach grzyba wytwarzane są askospory, które są siłą wyrzucane w okresach deszczowych przez około 6-8 tygodni, zaczynając od opadania płatków. Jest to stadium telemorficzne lub płciowe i powoduje nową rekombinację genetyczną i zmienność choroby. Patogen ten atakuje głównie i jest najbardziej zauważalny na liściach wiśni. Najbardziej widoczne są objaw tej choroby jest żółknięcie liści przed ich opadnięciem wczesną wiosną. Zainfekowane liście wypełnione są licznymi czarne zmiany które pokrywają oczywistą część liścia. Zmiany te pojawiają się najpierw jako małe fioletowe plamy, które zmieniają kolor z czerwonego na brązowy, a następnie czarny. Większość plam jest okrągła, ale może się łączyć w duże, nieregularne martwe plamy. Plamy te mają tendencję do powiększania się i oddzielania od zdrowej tkanki. W końcu wypadają z liścia, dając wygląd "przestrzelonej dziury". Ten efekt dziury w liściach jest bardziej powszechny na wiśniach niż na czereśniach. W cięższych i bardziej zaawansowanych przypadkach zmiany występują na owocach, ogonkach liściowych i pędach. Liście z obecnymi zmianami zwykle odpadają we wczesnym okresie wegetacji, a w przypadku poważnie porażonych drzew często dochodzi do defoliacji w połowie lata. Liście silnie zainfekowane przez chorobę stają się bardzo żółte przed opadnięciem.

Jeśli choroba nie jest zwalczana i może utrzymywać się przez kilka lat, może mieć różne negatywne skutki dla ogólnej produkcji czereśni, głównie z powodu cyklu wczesnych i powtarzających się defoliacji. Do skutków tych należą skarłowaciałe i nierównomiernie dojrzewające owoce o złym smaku, większa podatność drzew na uszkodzenia w okresie zimowym, obumieranie pędów owocowych, małe i słabe pąki owocowe, zmniejszenie wielkości i zawiązków owoców, a w końcu śmierć drzewa. Jeśli choroba wystarczająco silnie zainfekowała liście wczesną wiosną, możliwe jest, że owoce nie dojrzeją w danym roku. Owoce te będą zazwyczaj jasno zabarwione, miękkie i o bardzo niskiej zawartości rozpuszczalnych substancji stałych i cukru.

Cykl chorobowy

Zakażenie pierwotne
Grzyb ten zimuje w martwych liściach na ziemi. Wczesną wiosną (około opadania płatków) w tych liściach rozwijają się owocniki grzyba zwane apotecjami. W apotecjach wytwarzane są zarodniki (ascospores), które są przymusowo wyrzucane począwszy od opadania płatków. Askospory te są przenoszone przez wiatr lub deszcz na zdrowe, nowe, zielone liście i w ten sposób służą jako podstawowe inokulum w nowym sezonie wegetacyjnym. Askospory mogą przylegać do liścia i w przypadku obecności warstwy wody i optymalnej temperatury kiełkować w ciągu kilku godzin od przylegania. Po wykiełkowaniu askospory mogą dostać się do liścia przez stomaty (naturalne otwory) na spodniej stronie liścia. Askospory nie mogą bardzo efektywnie wnikać w niedojrzałe stomaty. Te askospory rosną w przestrzeniach międzykomórkowych liścia. Czas inkubacji zależy od ilości dostępnej wilgoci i temperatury. Małe fioletowe zmiany mogą pojawić się w ciągu 5 dni, jeśli panują wilgotne warunki, a temperatura utrzymuje się na stałym poziomie pomiędzy 60 (15°C) a 68 stopni F (20°C). W przypadku niższych temperatur i bardziej suchych warunków okres inkubacji może trwać nawet 15 dni. Generalnie liście stają się mniej podatne na chorobę wraz z wiekiem w trakcie sezonu wegetacyjnego. Pierwszy znak choroby może być na ssawkach blisko ziemi. Jest to uważane za pierwotny cykl reprodukcyjny plamistości liści wiśni. Jednak infekcja z tego pierwotnego cyklu jest dość niska, ale jest niezbędna, aby patogen mógł produkować zarodniki wtórne.

Wtórne zakażenie
Po powstaniu zmian w wyniku infekcji pierwotnej, istnieje możliwość wystąpienia infekcji wtórnych. Wtórne lub letnie zarodniki zwane konidiami tworzą się na spodniej stronie liścia z lekko wklęsłych wyrostków zwanych acervuli. Konidia te mają kształt rogów i są bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie. Zarodniki mają białawy wygląd na spodniej stronie liścia. Są one rozprzestrzeniają się przez wiatr lub deszcz po przełamaniu i mogą powodować dodatkowe infekcje. Każdy z tych zarodników może się rozmnażać i powodować tysiące dodatkowych konidiów, które są produkowane w stosunkowo krótkim czasie. Wszystkie te konidia posiadają dokładnie taką samą informację genetyczną i są po prostu grzybem replikującym swoje DNA. Na tym etapie infekcja grzybowa przytłacza roślinę żywicielską i powoduje przedwczesne zrzucanie przez nią liści. Powstała ściółka liściowa staje się miejscem zimowania grzyba, a cykl rozpoczyna się następnej wiosny. Te wtórne infekcje pozwalają na bardzo szybkie przekształcenie się choroby w epidemię.

Środowisko

Choroba jest ogólnie rozpowszechniona w USA, Kanadzie i różnych częściach świata, gdzie wilgotne warunki wystąpić. Grzybowa plamistość liści wiśni preferuje umiarkowanie wilgotne warunki, z temperaturą powyżej 60 stopni Fahrenheita (15°C) . Optymalny zakres temperatur dla rozprzestrzeniania się tego grzyba wynosi od 60 (15) do 68 stopni Fahrenheita (20°C). Poważna infekcja drzewa występuje w latach z wieloma okresami deszczowymi i chłodniejszym latem. Bardzo mało askospor zostanie wyrzuconych z apotecji, jeśli temperatura jest niższa niż 46 stopni F (7°C). Choroba ta rozwija się na obszarach, na których nie stosuje się żadnych praktyk sanitarnych jako środka zapobiegającego rozprzestrzenianiu się choroby. Wybierając miejsce na sad, należy korzystać z obszarów o dobrze zdrenowanych glebach, dużej ilości światła słonecznego i dobrej cyrkulacji powietrza.

Modelowanie zakażenia przez Blumeriella jaapii

Model dojrzewania askospor: W optymalnych Temperaturach Ascospores dojrzewają w ciągu 2 tygodni. Optymalne temperatury to powyżej 16°C. W najmniej optymalnych warunkach okres wysypu askospor może trwać do 6 tygodni. Model pokazuje okres możliwego wysypu askospor. W tym okresie należy spodziewać się infekcji pierwotnych choroby.

The Ascospore discharge Model:
Wysyp askospor zależy od zwilżenia apotecji i następującego po nim wysychania. Jest on większy, gdy zwilżona jest większa liczba apotecji (silniejszy deszcz lub więcej deszczu) oraz gdy temperatura podczas i po deszczu jest wyższa. Rozpoczyna się w temperaturze 16°C.

Model infekcji dla Blummeriella jaapii:
Zakażenie przewiduje się za pomocą tabeli autorstwa Eisensmitha i Jonesa (Tabela 1), w której wykorzystano czas trwania zwilżenia liści i temperatura powietrza dane. W modelu okres zwilżania jest inicjowany, gdy czujnik wilgotności liści staje się mokry. Okres zwilżania kończy się, gdy wilgotność względna spada poniżej 90%, a czujnik wilgotności liści jest suchy. Jednakże, jeśli czujnik wilgotności liści ponownie stanie się mokry w ciągu 8 godzin od momentu, gdy wilgotność względna spadła poniżej 90%, uznaje się, że jest to ten sam okres zwilżania z dodaniem godzin suchych. Okres zwilżenia może spowodować brak infekcji lub infekcję patogenem plamistości liści wiśni.

Zastosowanie modelu:
Model plamistości liści wiśni może być stosowany jako przewodnik do określenia potrzeby opryski eradykacyjne, jeśli pokrycie środkiem ochronnym było słabe podczas deszczu. Model nie powinien być stosowany jako rutynowy przewodnik dla oprysków eliminacyjnych - program oprysków ochronnych jest najbardziej niezawodnym podejściem do zwalczania plamistości liści wiśni. Model jest przydatny do porównywania przewidywanej aktywności infekcji plamistości liści pomiędzy latami.

Ascospore and Conidia Infection Model oparty na:

• EISENSMITH, S.P. i A. L. Jones (1981): Infection Model for timing fungicide applications to control cherry leaf spot. Plant Dis. 65
• Eisensmith, S. P. i A. L Jones. 1981. A model for detecting infection periods of Coccomyces hiemalis on sour cherry. Phytopathology.71:728-732.
• Jones, A. L. i T. B. Sutton. 1996. Choroby owoców drzew we wschodniej części kraju. Northcentral Regional Bulletin 45, Michigan State University.
• Shane, B. (2011): O raporcie Enviro-weather dotyczącym plamistości liści wiśni, zob. tutaj.